รวีวรรณ ชินะตระกูล. (2540). กล่าวไว้ว่า การเขียนขอบเขตของการวิจัยให้ชัดเจน เพื่อให้งานวิจัยของตนเป็นไปตามวัตถุประสงค์ของการวิจัยที่ตั้งไว้และลักษณะของปัญหาที่ต้องการวิจัย ควรกำหนดขนาดและลักษณะของตัวอย่างประชากร กำหนดชนิดของเครื่องมือ รวมทั้งลักษณะและขอบเขตของเนื้อหาในเครื่องมือที่ใช้สำหรับงานวิจัย กำหนดขอบเขตเรื่องที่ต้องการศึกษาว่ามีตัวแปรอะไรบ้างที่ต้องการศึกษา
เก่ง ภูวนัย. (http://blog.eduzones.com/jipatar/85921) กล่าวไว้ว่า เป็นการระบุให้ทราบว่าการวิจัยที่จะศึกษามีขอบข่ายกว้างขวางเพียงใด เนื่องจากผู้วิจัยไม่สามารถทำการศึกษาได้ครบถ้วนทุกแง่ทุกมุมของปัญหานั้น จึงต้องกำหนดขอบเขตของการศึกษาให้แน่นอน ว่าจะครอบคลุมอะไรบ้าง ซึ่งอาจทำได้โดยการกำหนดขอบเขตของเรื่องให้แคบลงเฉพาะตอนใดตอนหนึ่งของสาขาวิชา หรือกำหนดกลุ่มประชากร สถานที่วิจัย หรือระยะเวลา
เทียนฉาย กีระนันทน์. (2547). กล่าวไว้ว่า เป็นการระบุให้ทราบว่าการวิจัยที่จะศึกษามีขอบข่ายกว้างขวางเพียงใด เนื่องจากผู้วิจัยไม่สามารถทำการศึกษาได้ครบถ้วนทุกแง่ทุกมุมของปัญหานั้น จึงต้องกำหนดขอบเขตของการศึกษาให้แน่นอน ว่าจะครอบคลุมอะไรบ้าง ซึ่งอาจทำได้โดยการกำหนดขอบเขตของเรื่องให้แคบลงเฉพาะตอนใดตอนหนึ่งของสาขาวิชา หรือกำหนดกลุ่มประชากร สถานที่วิจัย หรือระยะเวลา
สรุป
ขอบเขตการทำวิจัย คือ การเขียนขอบเขตของการวิจัยให้ชัดเจน ควรกำหนดขนาดและลักษณะของตัวอย่างประชากร กำหนดชนิดของเครื่องมือ รวมทั้งลักษณะและขอบเขตของเนื้อหาในเครื่องมือที่ใช้สำหรับงานวิจัย กำหนดขอบเขตเรื่องที่ต้องการศึกษาว่ามีตัวแปรอะไรบ้างที่ต้องการศึกษา
อ้างอิง
รวีวรรณ ชินะตระกูล (2540) . วิจัยทางการศึกษา. กรุงเทพ ฯ : โรงพิมพ์ห้างหุ้นส่วนจำกัด ภาพพิมพ์.
เก่ง ภูวนัย http://blog.eduzones.com/jipatar/85921 เข้าถึงเมื่อวันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ.2555
เก่ง ภูวนัย http://blog.eduzones.com/jipatar/85921 เข้าถึงเมื่อวันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ.2555
เทียนฉาย กีระนันทน์. (2547). สังคมศาสตร์วิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 2 ). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น